Ik zal vissers van mensen van jullie maken
ALGEMEEN CONTACT
(weekdagen tussen 9.15 uur en 12 uur)
St.-Jozefsstraat 3
8301 Knokke-Heist
050 51 17 98
secretariaat@tiberias.be
PASTOOR
Pastoor Philippe van den Driessche
philippe.vdd@skynet.be
0477 87 03 24
Wachten op zijn komst
Ken jij iemand zonder computer die toch graag verbonden zou blijven, druk dan een van de PDF bestanden, of afdrukbare bestanden af en stop deze in zijn of haar brievenbus.
DUIDING DOOR KOEN
‘Met op de achtergrond het geluid van het opbouwen van de kerststal in de Heilig Hartkerk, speel ik het koraal “Nun Komm der Heiden Heiland”. Bach omspeelt op een heel bijzondere en rijke manier de melodie van het lied dat bij ons bekend staat als “Kom tot ons, de wereld wacht”, ZJ 104. Dit lied is… ‘
STUUR ONS WEER ENGELEN GOD
Stuur ons weer engelen, God,
die licht ontsteken aan sterren van hoop.
Stuur ons weer engelen, God,
met bekers van troost voor een wereld vol verdriet.
Stuur ons weer engelen, God,
vuurtorens van geloof door wie het onmogelijke mogelijk wordt.
Stuur ons weer engelen, God,
wachters in de nacht waakzaam uitziend naar de morgen.
Stuur ons weer engelen, God,
boodschappers van uw woord van trouw te midden onbetrouwbaarheid.
Stuur ons weer engelen, God,
die wapens van geweld geweldloos ons uit handen nemen.
Stuur ons weer engelen, God,
met sterke, tedere vleugelslag voor dolenden een veilige haven.
Stuur ons weer engelen, God,
met lachende gezichtendie zingen over vrede
Stuur ons weer engelen, God,
liefdevogels uit uw hemel geest en kracht voor onze aarde.
Stuur ons weer engelen, God,
die schoonheid scheppen in uw spoor vreugde brengen in uw Naam.
Stuur ons weer engelen, God,
die diep in ons het kind aanraken aandachtig voor wie weerloos is.
Stuur ons weer engelen, God,
dromers, zieners, herders voor wie het leven heilig is.
Stuur ons weer engelen, God,
die wijzen naar het Kind, Zon van uw gerechtigheid.
Stuur ons weer engelen, God,
die beroeren en ontroeren het is de hoogste tijd…
(Ria naar zr. Caritas)
*****
IN GESPREK MET GOD
Ik zie en hoor wat er ons overkomt. Ik word bang en ongerust. En kwaad. Ik kan het niet geloven. ‘God, mijn God’ hoe vaak heb ik het al beleden: ‘Ik geloof in één God, de almachtige Vader, schepper van hemel en aarde..’
Maar nu weet ik het niet meer. Toen u hemel en aarde schiep, zag u dat het ‘goed’ was, en toen u de mens schiep, zag u zelfs dat het ‘heel goed’ was.
Goed? Heel goed? Wie kan dit goed noemen wat ons nu overkomt in deze coronatijden? Mensen die pijn hebben, dichtbij ons. Ik denk ook aan de mensen in de vluchtelingenkampen. Waarom doet u daar niets aan? Waarom laat u dit gebeuren? ‘God, als u bestaat,
als u alles gemaakt hebt en als u zo goed bent als wij altijd zeggen, dan kan u dit toch niet laten bestaan?’
Het blijft stil aan de andere kant. God geeft geen antwoord. Misschien heeft Hij ook wel geen antwoord. Ik word er stil van. En dan zie ik de beelden van de lijdende mensen die mij aankijken met één grote vraag: ‘Waarom doe jij hier niets aan? waarom laat jij dit zomaar gebeuren?’
En ik begin te begrijpen dat God misschien niet het antwoord is op onze vragen, maar zelf de vraag. Ik word er opnieuw stil van en zoek vergeefs naar een antwoord, tot ik, diep in mij, een zachte stem hoor: ‘Ik ben er voor jou; wil jij er ook zijn voor Mij en voor mijn mensen?’
IN DE DIEPTE VAN MIJN HART
In het zwijgen daal ik af in mijn eigen diepte.
En de weg naar die diepte voert door de nacht van mijn duisternis, door de nacht van mijn angst en eenzaamheid.
Daar verlaat ik mijn koninklijke troon, waarop ik veilig troon en vanwaar ik mijn leven bestuur en bepaal.
Daar buig ik neer tot de grond van mijn ziel.
Want alleen daar kan God in mij geboren worden.
Alleen in de diepte van mijn hart, waar het lawaai van de oppervlakte niet kan doordringen, wil God in mij mens worden. (anoniem naar Anselm Grün)
*****
ALS JE ALLEEN BENT
Als je alleen bent
Ik wens je liefde
Als je je zorgen maakt
Ik wens je vrede
Als de dingen ingewikkeld zijn
Ik wens je eenvoudige schoonheid.
Als de dingen chaotisch zijn
Ik wens je innerlijke stilte toe
Als de dingen leeg lijken
Ik wens je hoop (anoniem)
*****
ONTMOETEN
Zoals ontdooien het begin is van het dooien
en ontvlammen het begin van het vlammen
zo is ontmoeten het begin van het moeten
Een ontmoeting leidt me buiten mezelf,
in de wereld van de andere.
De blik van de ander toont me het mysterie,
het beeld van God dat elke mens bewoont
en van binnenuit verlicht.
Een ontmoeting verandert me, ten diepste.
Ze plaatst me voor de radicale keuze tussen goed en kwaad.
(Jef Demolder)
