Paasboodschap 1

De Paasklokken mogen dit weekend dan wel beieren, onze kerken blijven leeg en stil. Het doet ons allen vreemd aan. Nooit eerder moesten we het Paasfeest zo stil laten passeren. De mooiste en meest betekenisvolle diensten van het kerkelijk jaar, de vieringen van de Goede Week, blijven uit. We voelen ons als christenen wat verweesd en verloren. De vasten is dit jaar werkelijk, tegen wil en dank, een echte woestijn-ervaring. We worden op onszelf terug geworpen en stellen ons onherroepelijk vragen over de broosheid van ons bestaan. De omstandigheden van de coronacrisis zorgen ervoor dat we werkelijk anders naar hét leven kijken, naar onze manier van leven, naar het draaien van onze wereld, naar de mensen die ons omringen. Hoe triest en verschrikkelijk ook, dit valt geenszins te nuanceren, kan dit wereldwijde probleem ons helpen om te onderscheiden wat echt belangrijk is tijdens onze passage hier op aarde: de zorg voor onze planeet, de zorg voor medemensen. Was dit niet de rode draad in het gehele levensparcours van Jezus? De liefde in haar uiterste consequentie beleven. Jezus kan ons, mensen van deze tijd, inspireren om de crisis die we nu beleven om te buigen tot een beproeving die ons allen sterker maakt. Een beproeving kan ons immers nader tot elkaar brengen. Een beproeving kan ons louteren en helpen onderscheiden wat echt belangrijk is. Een beproeving kan mensen nieuwe wegen wijzen. In die zin, ook al neemt ons Godsgeloof het lijden niet weg, wijst Jezus ons een weg ten leven. Het moge duidelijk wezen: de veertigdaagse tocht naar Pasen in 2020 zullen we niet licht vergeten. Het zijn dagen van angst en verdriet, van zorgen en vragen, van eenzaamheid en isolement. Evenzeer biedt deze uitzonderlijke vastentijd ons nieuwe kansen. Innerlijkheid herontdekken, nieuwe banden smeden of oude en verwaterde relaties nieuw leven inblazen. Zo wordt Pasen opnieuw een feest van hoop én nieuw leven. Pasen is de bekroning van de mooiste liefde! De liefde die tot het uiterste gaat. Dat was Jezus weg. De weg van Palmzondag “hosanna” over Witte Donderdag ” blijft dit doen om Mij te gedenken” naar Goede Vrijdag “niet Mijn wil maar Uw wil geschiedde” om zo in de stilte van de nacht tot Pasen te komen “Alleluia”.In deze sombere dagen waar we allemaal meeleven met allen die op één of andere wijze getroffen worden door de coronacrisis, mag Pasen het feest zijn dat de steen van ons bezwaarde hart wegrolt. Pasen zegt ons toe: “dood waar is uw angel” ( Paulus ). De liefde krijgt uiteindelijk het laatste woord en de uiteindelijke consequentie van liefde tot het uiterste is………nieuw en eeuwig leven. God voltooit wat Hij eens begonnen is. Verrijzenis! Pasen! Alleluia!

Zalig Pasen.

Hou u allen gezond en goed. Goede moed.

Priester Philippe