Feest van de Heilige Familie
Een bezinning
Gemeenschap Heilige Familie
Liturgisch valt het feest van de Heilige Familie op de zondag na
kerstmis, midden de drukte van de eindejaarsfeesten. De kerkgemeenschap van Duinbergen zal feestelijk bijeenkomen op zondag 13 januari. Daarover zal in het nieuwe jaar uitvoerig gecommuniceerd worden. Maar wij kijken eerst uit naar Kerstmis, het feest van het Kind. En nog voor Moeder Maria op nieuwjaardag gevierd wordt komt de ‘Heilige Familie’ aan bod op de eerste zondag na Kerstdag. Nu eerst de bezinning rond familie en dat nieuw jong gezinnetje van Nazareth.
Familie
Wat is een familie? Mensen die door het bloed verbonden zijn, of door geest verenigd. Die zich goed voelen bij elkaar, of ruziën over bagatellen? Begint ze bij man en vrouw of zijn het de kinderen die ze maken? Zijn het mensen die groep vormen en bij elkander horen, of die elkaar moeilijk kunnen verdragen maar elkaar ook niet missen kunnen? Zijn wij als mensen familie van elkaar? Of begint familie bij mensen die geloven in een weten en voelen dat ze eigenlijk van elkaar willen houden? Het kan dat alles zijn, maar het laatste het meest.
Ward Bruyninckx
Nazareth zijn wij
Familie ben je niet, je moet het worden elke dag. Soms zijn er ook in
ons leven, in onze families, van die ogenblikken dat je moet vluchten voor de overmacht die eigenbelang en ontrouw preekt, en die zelf vergeten liefde ondermijnt. Herodes heette die in de tijd, nu heeft hij andere namen, maar hij bestaat nog steeds. Maar als je vlucht, ga dan naar Egypte, jouw Egypte: die plek, dat moment waar Gods verhaal met jouw begon, waar je in de liefde stond, waar je eerste keuze lag en waar je werd aangesproken met zijn Naam: Ik ben er voor jou, wat je ook overkomt. Familie worden begint aan de bron, bij Hem die liefde is. Soms mag je vluchten,
maar nooit voor lang. Je opdracht, je bestemming ligt hier: bij hen die je liefsten zijn, bij hen die jou gegeven zijn in goede en kwade
dagen. En je bestemming is dat je mag thuis komen. Thuis komen
bij je medemensen, en hen laten thuiskomen bij jou. Geborgen zijn in de ruimte van elkaars stilte in de ruimte van elkanders tijd. Nazareth worden: die stille vergeten plek waar men stil en ongedwongen alles voor elkander doet. Nazareth: een plek om er te zijn voor elkaar en Gods naam te doen. Een plek waar kinderen mogen spelen en groeien in de lommer van liefhebbende volwassenen, waar in buurten mensen zorgen voor elkaar. En waar mensen elkaar in ’t leven dragen, begint nieuwe hoop te dagen. Nazareth zijn wij: doordeweeks gezin, doordeweekse buurt, doordeweekse groep doodgewone parochiegemeenschap: een plek waar God kan groeien en mens worden elke dag in ons.
Carlos Desoete
