Adem-Tocht: Dansen met God

Op 29 mei om 14.30 u, de laatste dinsdag van de meimaand, komt de groep ‘Adem-Tocht’ samen in de pastorie. We situeren het leven van Madeleine Debrêl in de 20ste eeuw in een wereld waarin het zeker niet evident is christen te worden. Vanuit het atheïsme en door haar spiritueel en mystiek inzicht werd Madeleine getroffen en gevonden door God en beleefde ze een zuivere vorm van het christendom midden in een wereld die helemaal niet geboeid was door God.

“Weg van God”

De jonge Madeleine gelooft aanvankelijk in niets. Zelfmoord is daarop een mogelijk antwoord. Zij kiest voor de andere mogelijkheid: zo veel en zo intens mogelijk leven, vrij zijn, jong zijn! Revolutionairen die de wereld willen veranderen, vindt ze naïef; geleerden halen het niet tegen de dood, idealisme miskent volgens haar de werkelijkheid, en God is een al lang opgelost probleem, iets van de mensen van vroeger. Zulke dingen schrijft zij, 17 jaar oud en hoogbegaafd. Wanneer haar verloofde bij de dominicanen intreedt, neemt ze de tijd om op zoek te gaan naar de diepste bron van liefde. Zo komt ze op 20- jarige leeftijd tot geloof. Als maatschappelijk werktster gaat ze wonen en werken in Ivry-sur-Seine, op dat moment de enige communistische gemeente van Frankrijk. Tussen de atheïsten verkondigt ze het evangelie door ontmoeting, vriendschap en onderlinge steun. “God heeft nooit gezegd: bemin uw naaste als uzelf behalve de communisten”, zegt ze, en ze werkt met hen samen in allerlei comités.

Geworteld in Christus

Uit haar geschriften blijkt een engagement dat geworteld is in Christus en in het evangelie. Vreugde, verbondenheid en vrijheid zijn sleutelwoorden in het denken van Delbrêl . Ze wordt daarom beschouwd als een van de grote spirtiuele persoonlijkheden van de 20ste eeuw. Haar spiritualiteit leeft vandaag voort in de groepen van de ‘Fraternités des Parvis’ in Rijsel en omstreken: een hoekje van menselijkheid in onze tijd…

Iedereen welkom!