In de reeks Ontmoeting met…

Kardinaal Jozef De Kesel was op donderdag 5 juli te gast in het stemmige Zoutekerkje van de dominicanen in Knokke. Hij kwam er op uitnodiging van de plaatselijke parochiewerkgroep in het kader van hun reeks Ontmoeting met …  spreken over de plaats van religie in de moderne samenleving.

Kardinaal De Kesel leidde zijn betoog in met een historische situering van religie en een duiding van enkele kernbegrippen in verband daarmee. Van een homogeen christelijke cultuur sinds de vroege middeleeuwen is de westers samenleving vandaag geëvolueerd naar een multiculturele en multireligieuze samenleving.  Een situatie die we volgens de kardinaal moeten aanvaarden, wat evenwel geenszins het einde van het christendom betekent.

Is er nog plaats voor het christendom?

Wat is de plaats van het christendom in de moderne samenleving?

Sommigen zeggen boudweg: Geen plaats! Maar dit doet afbreuk aan de vaststelling dat de mens van nature een religieus wezen is en blijft. Anderen zeggen: Wel een plaats, maar niet (meer) relevant.

Nochtans is religie van groot belang voor de opbouw een evenwichtige samenleving. De moderne cultuur zegt dat de mens vrij is en doet wat hij wil en zelf beschikt over (de zin van) zijn leven. De liberté van de Verlichting is echter niet absoluut, want er is ook aandacht voor en solidariteit met de naaste nodig, de fraternité. Religie stimuleert tot engagement, levenszin en levensovertuiging. De citoyen-chrétien (christen als burger) bouwt samen met andere levensbeschouwingen mee aan de samenleving, waarbij de overheid neutraal blijft en godsdienstvrijheid garandeert. Dit moeten we niet alleen aanvaarden, maar ook toejuichen in tegenstelling tot een culturele religie die we hier lang hebben gekend.

Meerder wegen naar God

Het geheel illustreerde kardinaal De Kesel met het verhaal van zijn indrukwekkend bezoek aan aartsbisschop van Rabat in Marokko. Dit land kent wel nog een culturele religie: de islam, waar minderheden hun plaats moeten kennen en waar christenen bijvoorbeeld niet de Marokkaanse nationaliteit kunnen bekomen. De aartsbisschop heeft de Franse nationaliteit en het is er verboden het Evangelie te verkondigen. Op de vraag wat dan de zin is om er te blijven, antwoordde de aartsbisschop heel gevat: Pour montrer qu’il y a un autre chemin vers Dieu. Om aanwezig te zijn en te laten zien dat er niet 1 weg is naar God, maar meerdere wegen. Niet een betere weg, maar een andere weg.

Naar een artikel van Erwin Neyrinck van op Kerknet